வரம்

சுற்றியுள்ள பொருட்களை கணக்கெடுக்கும்; நிறங்களைத் தேடும் கண்கள்,
காற்றில் மிதிவண்டி சுற்றும் கால்கள்,
வானத்தை தொட எத்தனிக்கும் கைகள்,
நாம் பேசினால் கூடவே தனக்கே உரிய "ங்கா..ங்கா.." ஊ..ஊ..." என
மென்மையான மழலைமொழியில் கூறும் பதில்கள்.
இவை அனைத்துக்கும் மேல் மெய்மறக்க வைக்கும் புன்னகை.

இதெல்லாம் ஏழு மணிநேர ரயில் பயணம் பின் நான்கு மணிநேர விமானப்பயணம் செய்து என் கைகளில் வந்து சேர்ந்த எங்கள் மூன்று மாத குழந்தையிடம் காண்கிறேன்.

தூங்கும் கோணத்திலும், இடது கையை உபயோகிப்பதிலும், ஏன் சோம்பல் முறிப்பதிலும் கூட என்னையே காண்கிறேன்.

உலக அதிசயங்கள் ஏழு என்பர். அனால், நான் ஒன்றே ஒன்று தான் என்பேன். அது, கருவாகி உயிராகி பூமியில் ஜனனம் செய்யும் குழந்தை ஒன்று மட்டும் தான்.